درمان ریزش مو هورمونی

احتمالا برای درمان ریزش موی هورمونی خود از انواع داروهای فیناستراید، ماینوکسیدیل، اسپیرونولاکتون، مزوتراپی، پی آر پی، هیر فیلر و… استفاده کرده اید ولی نتیجه ای نگرفته اید. چه بسا پس از قطع بسیاری از این داروها میزان ریزش موی شما چند برابر شده است.

ریزش موی هورمونی اختلالی است که بخاطر کاهش یا افزایش برخی هورمون ها در بدن ایجاد می شود. از این رو توصیه می شود. قبل از اقدام خودسرانه به پزشک مراجعه کنید. تا با استفاده از دارو، میزان هورمون های بدن شما را تنظیم کند. سپس برای جبران ریزش موی خود می توانید از مکمل هایی مانند قرص پریورین استفاده کنید. قرص پریورین شامل ترکیبات گیاهی ایمن است از این رو پس از قطع مصرف دچار تشدید ریزش نخواهید شد.

دیدگاه پزشکی درباره ریزش موی هورمونی

“According to Mayo Clinic, androgenetic alopecia (hormonal hair loss) is mainly caused by dihydrotestosterone (DHT) and genetic predisposition, and approved treatments include topical minoxidil, oral finasteride, and low‑level light therapy”

طبق گزارش کلینیک مایو (Mayo Clinic)، ریزش موی آندروژنیک یا همان ریزش موی هورمونی، بیشتر به دلیل فعالیت هورمون DHT (دی‌هیدروتستوسترون) و زمینه‌های ارثی در بدن رخ می‌دهد.
درمان‌هایی که توسط مراجع معتبر تأیید شده‌اند شامل:

• ماینوکسیدیل موضعی (برای تحریک رشد مو و کاهش سرعت ریزش)

• فیناستراید خوراکی (مهار DHT)

• و درمان با لیزر کم‌توان یا نور درمانی (Low-level light therapy) هستند.

ریزش مو به ویژه ریزش مو هورمونی یکی از مشکلات شایع است که افراد زیادی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این نوع ریزش مو که اغلب مرتبط با تغییرات هورمونی در بدن است، می‌تواند تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله ژنتیک، تغذیه، و استرس قرار بگیرد. بهترین شیوه درمان ریزش مو هورمونی استفاده از قرص های مکمل پریورین 120 عددی است.

قبل از خرید قرص پریورین 120 عددی ویدیوی زیر را تماشا کنید. 

کدام درمان ریزش مو هورمونی مناسب است؟

بررسی الگوهای ریزش موی هورمونی در مردان و زنان

ریزش موی هورمونی یا آندروژنیک یکی از شایع‌ترین انواع ریزش مو است که در اثر تاثیر هورمون‌های آندروژن و عوامل ژنتیکی ایجاد می‌شود. این نوع ریزش مو الگوهای مشخصی در مردان و زنان دارد که تفاوت‌های قابل‌توجهی در شدت و توزیع آن مشاهده می‌شود.

در مردان، ریزش مو معمولاً از ناحیه‌های گیجگاهی و خط موی جلویی آغاز می‌شود و به مرور زمان تا ناحیه تاج سر گسترش پیدا می‌کند. در مراحل پیشرفته، این ریزش می‌تواند منجر به طاسی کامل در نواحی جلویی و مرکزی سر شود، به‌گونه‌ای که تنها یک نوار باریک از مو در پشت سر باقی بماند.

در زنان، الگوی ریزش مو متفاوت است و معمولاً از ناحیه مرکزی سر شروع می‌شود. این ریزش به تدریج به سمت خط موی جلویی و کناره‌ها گسترش یافته و موجب کاهش تراکم مو و نازک شدن ساقه‌های آن می‌شود. برخلاف مردان، طاسی کامل در زنان کمتر شایع است، اما در موارد شدید، ناحیه تاج سر ممکن است به‌طور واضح تحت تاثیر قرار گیرد و پوست سر قابل مشاهده شود.

شدت و سرعت ریزش موی هورمونی بسته به عوامل ژنتیکی، سن، و تعادل هورمونی فرد متفاوت است. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند به کاهش سرعت ریزش و حفظ تراکم مو کمک کند.

علائم ریزش موی هورمونی

الگوی ریزش مو در زنان و مردان متفاوت است. طبق تحقیقات سال 2025 ریزش موی هورمونی در مردان با یک انحراف در خط پیشانی شروع می شود. و در نهایت به کچلی منجر می شود. اما در زنان ریزش موی هورمونی با عقب نشینی آرام در سمت شقیقه ها شروع می شود و منجر به کاهش ضخامت مو ونازکی آن می شود. علائم ریزش موی هورمونی به صورت زیر نمایان می شود:

1. ریزش موی کم شروع می شود.
2. شکاف جزئی در برخی نقاط سر ایجاد می شود.
3. شکاف وسیع در مرکز سر ایجاد می شود و با عقب رفتن خط رویش مشخص می شود.
4.  تعدادی کم پشتی یا طاسی در سر ایجاد می شود.
5. ریزش مو به صورت جدی ایجاد می شود و ممکن است دچار طاسی شوید.

راه های جلوگیری از ریزش مو هورمونی

برای پیشگیری از ریزش موی هورمونی باید بتوانید موارد زیر را رعایت کنید. مهمترین نکته در ریزش موی هورمونی اصلاح تغذیه است.

• غذاهایی که شامل پروتئین، ویتامین و مواد معدنی است را بیشتر مصرف کنید.
• استفاده از مکمل های روی و آهن و بیوتین به رشد و تقویت موها کمک می کند.
• استرس خود را کنترل کنید. ورزش هایی مانند یوگا و انجام مدیتیشن به کاهش استرس کمک میکند.
• از مصرف بی رویه برخی داروها خودداری کنید.

روش‌های درمانی برای ریزش مو هورمونی

استفاده از داروهای موضعی مانند ماینوکسیدیل و داروهای خوراکی مانند فیناستراید (برای مردان) می‌تواند در کاهش ریزش مو موثر باشد. این داروها با کاهش میزان DHT بر فولیکول‌های مو تاثیر می‌گذارند و می‌توانند رشد مو را تحریک کنند.

موثرترین شیوه درمان ریزش مو هورمونی استفاده از قرص های پریورین است. قرص پریورین دارای مکمل های طبیعی است که باعث کاهش ریزش مو و افزایش ضخامت مو می‌شود.

تغییر در رژیم غذایی و افزایش مصرف مواد مغذی، ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌های B، D، E و زینک می‌تواند سلامت مو را بهبود بخشد.استرس می‌تواند تاثیر منفی زیادی بر روی تعادل هورمونی بدن داشته باشد. مدیریت استرس از طریق تمرینات تنفسی، یوگا و مدیتیشن می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند.

درمان‌های طبیعی و خانگی

استفاده از درمان‌های طبیعی مثل روغن‌های گیاهی مانند روغن کرچک، روغن نارگیل و روغن زیتون می‌تواند به تقویت مو کمک کند. این روغن‌ها سرشار از اسیدهای چرب و ویتامین‌ها هستند که به تغذیه مو و حفظ رطوبت آن کمک می‌کنند. درمان ریزش مو هورمونی

علائم ریزش مو هورمونی

ریزش موی هورمونی یکی از شایع‌ترین انواع ریزش مو است که در افراد مختلف با الگوها و شدت‌های متفاوت ظاهر می‌شود. این نوع ریزش معمولاً به دلیل تغییرات در سطح هورمون‌های بدن مانند آندروژن‌ها رخ می‌دهد و می‌تواند به صورت تدریجی یا ناگهانی ظاهر شود. از علائم برجسته این مشکل، نازک‌شدن موهای سر است که به‌ویژه در نواحی خاصی مانند شقیقه‌ها یا تاج سر مشهودتر است. در بسیاری از موارد، خط موی افراد به مرور کاهش یافته و مناطق طاسی نامنظمی روی سر ایجاد می‌شود.

این علائم می‌تواند در مردان و زنان به شکل‌های مختلف بروز کند؛ به‌عنوان مثال، در مردان اغلب ریزش در نواحی شقیقه و تاج سر دیده می‌شود، درحالی‌که در زنان این مشکل بیشتر به صورت نازک‌شدن عمومی موها رخ می‌دهد. در

مان ریزش مو هورمونی

ریزش مو هورمونی معمولاً به دلیل تغییرات در سطح هورمون‌ها از جمله دی‌هیدروتستوسترون (DHT) ایجاد می‌شود. این نوع ریزش اغلب به علل ژنتیکی برمی‌گردد اما می‌تواند تحت تاثیر تغییرات هورمونی در دوران بلوغ، بارداری، یائسگی و یا مصرف داروهای هورمونی رخ دهد. استرس و تغذیه نامناسب نیز می‌توانند این مشکل را تشدید کنند.

تأثیر هورمون‌ها بر ریزش مو

پرولاکتین بر ریزش مو

پرولاکتین، هورمونی است که توسط غده هیپوفیز تولید می‌شود و نقش اصلی آن در تنظیم شیردهی است. با این حال، افزایش غیرطبیعی سطح این هورمون می‌تواند منجر به مشکلاتی در تعادل هورمون‌های جنسی شود.

• استرس مزمن
• عوارض جانبی برخی داروها
• تومورهای غده هیپوفیز (پرولاکتینوما)

افزایش پرولاکتین می‌تواند چرخه رشد مو (فاز آناژن) را مختل کند و منجر به ضعیف شدن فولیکول‌های مو شود. تشخیص و درمان این اختلال نیازمند انجام آزمایش‌های تخصصی هورمونی است.

کورتیزول و نقش آن در ریزش مو

کورتیزول، که به عنوان هورمون استرس شناخته می‌شود، توسط غده فوق کلیوی تولید می‌گردد. این هورمون در شرایط استرس‌زا برای حفظ تعادل بدن ترشح می‌شود. با این حال، افزایش طولانی‌مدت کورتیزول می‌تواند اثرات منفی بر سلامت مو داشته باشد:

1.ایجاد التهاب: کورتیزول می‌تواند موجب التهاب مزمن شود که به تضعیف فولیکول‌های مو منجر می‌شود. درمان ریزش مو هورمونی

2.افزایش حساسیت به DHT: کورتیزول می‌تواند تولید دی‌هیدروتستوسترون (DHT) را تقویت کند که عامل اصلی ریزش موی آندروژنیک است.

3.کاهش جریان خون به پوست سر: استرس مداوم و افزایش کورتیزول می‌تواند جریان خون به پوست سر را کاهش دهد و از تأمین مواد مغذی برای فولیکول‌ها جلوگیری کند.

تستوسترون و ریزش موی آندروژنیک

تستوسترون، هورمون جنسی مردانه، یکی از عوامل اصلی در ریزش موی آندروژنیک است. در بدن، تستوسترون به DHT تبدیل می‌شود و این ماده با اتصال به فولیکول‌های مو، آنها را تضعیف کرده و چرخه رشد مو را کوتاه‌تر می‌کند.

• ژنتیک
• مصرف برخی داروها مانند استروئیدها
• بیماری‌های هورمونی نظیر سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) در زنان

استفاده از تکنیک‌های پیشرفته

۱. لیزر تراپی

لیزر تراپی یک روش جدید برای تحریک رشد مو با استفاده از نور لیزر سطح پایین است. این روش با افزایش جریان خون به فولیکول‌های مو، می‌تواند به تقویت مو و جلوگیری از ریزش آن کمک کند.

۲. پی‌آر‌پی (PRP)

پی‌آر‌پی یک روش معتبر در درمان ریزش مو هورمونی است که با استفاده از پلاکت‌های خون فرد، فرآیند بازسازی و تقویت فولیکول‌های مو را تحریک می‌کند.درمان ریزش مو هورمونی

نتیجه‌گیری

درمان ریزش مو هورمونی نیازمند یک رویکرد جامع است که علاوه بر استفاده از داروها، تغییرات سبک زندگی و مدیریت استرس را نیز شامل می‌شود. استفاده از روش‌های طبیعی و تکنیک‌های پیشرفته در کنار مشاوره‌های پزشکی می‌تواند به بهبود شرایط و کاهش ریزش مو کمک کند. با رعایت نکات و استفاده از روش‌های درمانی مناسب، می‌توانید سلامت و زیبایی موهای خود را حفظ کنید.

سوالات متداول برای درمان ریزش موی هورمونی

1. ریزش موی هورمونی چه علائمی دارد و چطور تشخیص داده می‌شود؟
   ریزش موی هورمونی معمولاً با الگوی خاصی (در ناحیه فرق سر یا خط موی پیشانی) ظاهر می‌شود و ممکن است همراه با نازک شدن تار موها باشد. تشخیص دقیق توسط پزشک با بررسی سطح هورمون‌ها و سابقه خانوادگی انجام می‌شود.

2. فرق ریزش موی هورمونی با انواع دیگر ریزش مو چیست؟
   ریزش موی هورمونی معمولاً مزمن، تدریجی و الگودار است؛ در حالی که انواع دیگر (مثل ریزش مو ناشی از کم‌خونی یا استرس) اغلب ناگهانی و بدون الگو هستند.

3. آیا درمان ریزش موی هورمونی قطعی است؟
   درمان قطعی نیست اما می‌توان با درمان‌های ترکیبی مانند ماینوکسیدیل، فیناستراید و نوردرمانی، روند ریزش را کند و حتی متوقف کرد و به رشد مجدد مو کمک کرد.

4. آیا خانم‌ها هم می‌توانند از فیناستراید استفاده کنند؟
   فیناستراید به‌طور کلی برای آقایان تأیید شده و مصرف آن برای خانم‌ها به‌خصوص در دوران بارداری ممنوع است. برای زنان معمولاً از ماینوکسیدیل یا درمان‌های جایگزین استفاده می‌شود.

5. درمان با نور کم‌توان (LLLT) چیست و چقدر مؤثر است؟
   این روش با استفاده از لیزر یا نور LED با توان پایین، فولیکول‌های مو را تحریک به رشد می‌کند. طبق مطالعات، ۵۰–۶۰٪ افراد بهبود نسبی تا زیاد را گزارش کرده‌اند.

6. چقدر زمان می‌برد تا نتایج درمان ریزش موی هورمونی را ببینم؟
   اکثر درمان‌ها بین ۳ تا ۶ ماه زمان می‌برند تا نتایج اولیه نمایان شود. در برخی موارد، نتایج کامل تا یک سال زمان نیاز دارد.

7. آیا تغییر سبک زندگی روی ریزش موی هورمونی تأثیر دارد؟
   بله. تغذیه سالم، خواب کافی، کاهش استرس و مصرف مکمل‌های مورد نیاز (مثل بیوتین، زینک، ویتامین D) می‌توانند روند درمان را تسریع کنند.

منبع: Mayo Clinic